Bardzo długo czekaliśmy na tę chwilę. Czas w zamknięciu, izolacji, bez możliwości opuszczania Ośrodka, a przez wiele dni i tygodni także bez opuszczania swoich grup, wreszcie się skończył. 31 maja pojechaliśmy do Sebastianeum Silesiacum na tygodniowy turnus rehabilitacyjny. To była nasza druga próba wyjazdu i ta się powiodła. Trzynaścioro szczęśliwców spośród mieszkańców, miało możliwość po raz pierwszy
w historii naszych pobytów w Kamieniu Śląskim, spędzić czas w tym cudownym miejscu latem (prawie latem). To był prawdziwie błogosławiony czas i wyjazd. Zaczynając od terminu, w którym mogliśmy pojechać, a który idealnie pasował np. ze względu na szczepienia czy wolny czas opiekunów, po pogodę, która po długiej, chłodnej i dość deszczowej wiośnie zmieniła się w iście letnią i słoneczną. Korzystaliśmy więc pełnymi garściami z uroków tego miejsca spędzając sporo czasu na zabawie na wolnym powietrzu. Zabawa, ruch, taniec to były istotne punkty dnia. Nie brakowało oczywiście tradycyjnych zabiegów oferowanych przez sanatorium, ale my dodatkowo wypełnialiśmy każdą wolną chwilę wspólną zabawą. Była więc zumba, dyskoteka, boccia, basen, gry towarzyskie i planszowe, karaoke i oczywiście wspólne wizyty w sanatoryjnej kafejce, gdzie przy kawie i ciachu można było prowadzić rozmowy o wszystkim i o niczym. Do pełni zdrowia nie wystarczy zdrowe ciało. W tym roku był więc z nami, podobnie jak w kilku poprzednich latach, ks. Wojciech. Prowadził on dla naszych podopiecznych rekolekcje, sprawował Eucharystię ale również włączał się chętnie do wspólnych zabaw. To była pełna terapia duchowa.
Dziękujemy w tym miejscu wszystkim, dzięki którym nasz wyjazd mógł dojść do skutku! To było dla nas bardzo ważne.